Io vulesse truva pace

Poesia di Eduardo de Filippo

Io vulesse truvà pace; 
ma na pace senza morte. 
Una, mmieze'a tanta porte, 
s'arapesse pe' campa'! 
S'arapesse na matina, 
na matin' 'e primavera, 
e arrivasse fin' 'a sera 
senza dì: 'nzerràte llà! 
Senza sentere cchiù 'a ggente 
ca te dice: io faccio…,io dico, 
senza sentere l'amico 
ca te vene a cunziglia'. 
Senza senter' 'a famiglia 
ca te dice: Ma ch' 'e fatto?
Senza scennere cchiù a patto 
c' 'a cuscienza e 'a dignita'. 
Senza leggere 'o giurnale… 
'a nutizia impressionante, 
ch'è nu guaio pe' tutte quante 
e nun tiene che ce fa'. 
Senza sentere 'o duttore 
ca te spiega a malatia..
'a ricett' in farmacia… 
l'onorario ch' 'e 'a pava'. 
Senza sentere stu core 
ca te parla 'e Cuncettina, 
Rita, Brigida, Nannina…	Chesta sì…Chell'ata no. 
Pecchè, insomma, si vuo' pace 
e nun sentere cchiu' niente, 
'e 'a spera' ca sulamente 
ven' 'a morte a te piglia'? 
Io vulesse truva' pace 
ma na pace senza morte. 
Una, mmiez' 'a tanta porte 
s'arapesse pe' campa'! 
S'arapesse na matina, 
na matin' 'e primavera, 
e arrivasse fin' 'a sera 
senza di': nzerràte lla'!